‘Pozaren erdia’ izena jarri dio Harkaitz Canok Susa argitaletxearen eskutik plazaratu duen lan berriari. Sonetoak aukeratu zituen Canok hogeita hamar urtez idazten egon ostean bere burua «harritzeko».

Sonetoen eraginpean igaro zuen pandemia «sudokuak egiten dituenaren tankeran». XIII. mendeko Italian ekin zioten sonetoak idazteari eta, besteak beste, Shakespere bezalako klasiko batek eman zion tradizioari segida. Hamalau lerroko poemak dira; eta lerro bakoitza hamabi edota hamahiru silabakoak izan ohi dira. Idazleak, ordea, 14x14koak ondu ditu.

Neurriak eskaintzen duen solemnitatea azpimarratu du Canok: «Batzuetan denak ezin du izan fibroloa edo informala». Ironiarekin uztartu du solemnitate hori; idazlearen ustez, ekidinezina da hori: «kontrapisu» edo «erreakzio» bat behar da, eta beraz, ironia eta solemnitatearen arteko oreka lortzen saiatu da idazlea.

Norberarengandik bereizezina den eta landu behar dugun pozaren errebindikazioa da liburuaren izenburua. «Badago pozaren erdi bat ezin dioguna uko egin, poz horretatik eraikitzen delako beste guztia». Persiarren esaera bat ere izan du inspirazio iturri: haien esanetan, pozaren erdia pozaz hitz egitea da.