«Europako iparraldean negua gogorra izaten da eta herrialde horietan kontserbazio maila handiak izaten dituzte, %80 ingurukoak». Euskal Herriaren kasuan kontserbarako erabiltzen diren produktu nagusiak hegaluzea eta tomatea izaten direla azaldu du Cornagok.

«Kontserban garrantzitsua da garaiko produktuak izatea. Hegaluzearen garaia uda izaten da. Garrantzitsua da denboraldiaren hasieran erostea, gantz gehiago duelako eta hori ona delako kontserbarako. Hegaluze ona erosi behar dugu, freskoa». Behi produktua erosita, kontserban jartzeko bi mota daudela azaldu du. «Oliotan egosi daiteke edo ur irakinetan sartu. Oliotan egositakoa samurragoa geratuko da. Oliba olioa, piper hautsa, zain-mina… bakoitzak nahi duena bota al dio eta gero 60 bat gradutara 50 minutuan eduki». 

Ondoren epeltzen utzi eta potoetan sartzeko unea izaten dela esan digu Cornagok. Hegaluzea potoetan sartu eta hegaluzea bera egiteko erabili dugun olio horrekin goraino beteko dugu ontzia. 30 bat minutu utzi eta ikusiko dugu olio maila apur bat jaitsi dela. Berriz ere goraino beteko dugu olioarekin, haizerik ez geratzeko. Izan ere, hutsunea geratzen bada bakterioak egon daitezke». Behin hori eginda, ur berotan ordubetez esterilizatu eta kontserba lanak eginda izango genituzke.

Kulturalki kontserbekin dugun loturaz hausnarketa ere egin du Cornagok. «Itsasoko produktuekin beti izan dugu kontserbarako joera. Hegaluzearekin soilik egin izan dugu. Italian tomatea da kontserbarako produktu nagusia eta Euskal Herrian hegaluzea».

Entzun Lander Cornagorekin Bigarren Kafean izan dugun solasaldia.