NEREA:
Kaixo, Ander. Zer moduz?

ANDER:
Primeran! Asteburu bikaina izan dut.

NEREA:
Zer egin duzu, ba?

ANDER:
2023ko Nafarroako bertsolari txapelketako finalean izan naiz Iruñean eta sekulako giroa izan da bertan.

NEREA:
Egia! Ni ezin izan nintzen bertara gerturatu, baina saio bikaina eskaini zuten bertsolariek, ezta?

ANDER:
Bai, denak ibili ziren oso fin, baina bakarrak eskura dezake txapela eta berriz ere Julio Sotok lortu du.

NEREA:
Bere seigarren txapela izan da aurtengoa, a ze marka!

ANDER:
Hala da, bai. Ezin izan zinela joan aipatu duzu, baina zuzenean entzun al zenuen?

NEREA:
Jakina! Badakizu gero eta gehiago gustatzen zaizkidala bertsoak, eta irratiari itsatsita pasatu nuen arratsalde osoa! Ez da gauza bera, baina gustura entzun nuen Paola Oskoz kazetariak eta Ekhine Zapiain bertsolariak eskaini zuten zuzenekoa.

 

AUDIOA  | Nafarroako bertsolari txapelketa

ANDER:
Saioarekin hasteko Paola kazetariak «Arratsalde on eta ongi etorriak Nafarroako bertsolari txapelketako finalera» esan du.

NEREA:
Bai, baina egitura hori maiz, akaso maizegi entzuten dugun arren, ez da egokia.

ANDER:
Hala da, bai. Nik badut lagun bat «ongi etorriak» entzuten duen bakoitzean sutan jartzen dena!

NEREA:
Egia esan, gaztelaniatik zuzenean hartutako egitura izanik, normala haserretzea!

ANDER:
Askotan gaztelaniaz esaten dena zuzenean euskaratzen dugu, eta horrelakoetan akatsak egin ohi dira.

NEREA:
Gaztelaniaz ongi etorria pertsona bati edo gehiagori eginez gero, singular eta plurala erabiliko ditugu, baina euskaraz norbaiti ongi etorria emateko, pertsona bakarra edo asko izan, ongi etorri esango dugu eta ez ongi etorriak.

ANDER:
Azken egitura hau orain gutxi erabiltzen hasi bagara ere, batez ere Hegoaldean, oso azkar zabaldu da, eta, entzun dugun bezala, komunikabideetan ere horrelako «akatsak» egin ohi dira.

NEREA:
Norbaiti bidaia edo egun ona opatzeko ere ondo ibili erabiliko dugu, eta ez ondo ibiliak; poliki joan eta ez poliki joanak…

ANDER:
Adibide horietan akatsa ez da ohikoa izaten, baina kasu bera izango litzateke.

NEREA:
Lehen agurraz gain, finalaren zuzeneko ona egin zuten Paola eta Ekhiñek. Azken hau bertsolaria izanik, eta, lagunak oholtza gainean egonik, urduri zegoen eta horrelaxe azaldu zuen.

 

AUDIOA | Nafarroako bertsolari txapelketako finala

 

NEREA:
Primeran ulertzen dut Ekhiñek aipatutakoa! Hainbatetan, lagunen bat bertsotan oholtzan izan dudanean, txapelketaren batean, oso urduri jarri izan naiz.

ANDER:
Neu ere ez nintzateke lagun bat ikusten lasai egongo.

NEREA:
Nire lagun baten bikotekidea bertsolaria da eta, behin berarekin txapelketara ikustera joan ginenean, kantatzen zuen bakoitzean, nire laguna marrazten aritzen zen, ezin baitzuen burua lasai eduki.

ANDER:
Beraz, ez zuen bere bikotekideak egindakoa entzun ere egingo!

NEREA:
Urduriegi jartzen zen, eta horixe zen bere ihesbidea!

ANDER:
Eta zergatik joan zen?

NEREA:
Uste dut bertan egoteak babes eta hurbiltasun hori ematen diola bikotekideari, nahiz eta berak ikusle bezala oso gaizki pasatu.

ANDER:
Gaixoa! Baina egia da oholtzan dagoenak beti eskertzen duela bere hurbilekoak aldamenean izatea, nahiz eta marrazten aritu!