NEREA:
Kaixo, Ander. Zer moduz?  

ANDER:
Aupa, Nerea. Ondo, eta zu?

NEREA:
Hementxe, Zetak taldearen Aaztiyen disko berriarekin dantzan.

ANDER:
Elektronika gustatzen zaizu?

NEREA:
Niri edozein musika estilo gustatzen zait, batez ere, dantzagarria baldin bada!

ANDER:
Aralarko dama eroriko bada
Nafar lurretan izango da

NEREA:
Ikusten dut zu ere Zetak taldearen zalea zarela.

ANDER:
Oinak mugitzera naramate euren melodiek.

NEREA:
Eta zer diozu euren azken diskoaz? Aldaketak egon direla esango zenuke?

ANDER:
Nik uste euren nortasun eta oinarria mantentzen jakin dutela, eta berrikuntzak ere ekarri dituztela. Erritmo berezi batzuk sartu dituzte.

NEREA:
Taldearen sortzaile eta abeslari den Pello Reparazek aurrekoetan baino Euskal Herriko identitate tradizional gehiago sartu dituela dio, eta baita beat ezberdinak ere.

ANDER:
Badakizu zein den diskoko nire abestirik gustukoenetakoa?

NEREA:
Utzidazu asmatzen! – tarte txikia – Badakit, zu ezagututa Deskontrola izango da.

ANDER:
Bete-betean asmatu duzu! Ondo ezagutzen nauzun seinale.

NEREA:
Elkarren ondoan hainbeste ordu pasatzeak horixe dauka!

ANDER:
Izugarri gustatzen zait Pello eta bere barneko ahots horren arteko jokoa. Entzun dezagun abestiaren zatitxo bat.

ANDER:
Ziur nago ahotsen joko berezi horrek zerbait adierazi nahi duela.

NEREA:
Berari egindako elkarrizketa bat entzun dut, eta ahots horien bidez, Pelloren eta bere barrutik datorren ahotsaren arteko elkarrizketa irudikatu nahi izan omen dute.

 

AUDIOA - PELLO REPARAZ

NEREA:
Bere barnean dagoen deabrua akaso».

ANDER:
Iker Gurrutxaga kazetariak hasieran aipatu du abesti iluna dela, deabruaren zera hori adierazten duela.

NEREA:
Deabruek badute zerbait berezia. Kasu honetan, Ikerrek ez daki oso ondo zer den deabruek duten elementu berezi hori. Horregatik erabili du zera hori espresioa.

ANDER:
Askotan esan nahi dugun hitza topatzen ez dugunean zera esaten dugu.

NEREA:
Nik badut lagun bat, hitz egiten hasi eta askotan eh... zera, zera... hori  esaten duena.

ANDER:
Ni oso urduri jartzen naiz halakoetan! Hitza topatzen lagundu nahi izaten diet horrela daudenei, eta ezintasunak urduritu egiten nau.

NEREA:
Ander, pasako didazu, zera, zera...

ANDER:
Nerea, zer behar duzu?

NEREA:
Zera...

ANDER:
Esango al duzu behingoz!

NEREA:
Ez zait ateratzen.

ANDER:
Nerea, mesedez, zertzen hasi naiz, urduritzen hasi naiz.

NEREA:
Ondoan duzuna, zera...

ANDER:
Katilua!

NEREA:
Horixe, ez nuen hitza topatzen!

ANDER:
Esan dizut oso urduri jartzen naizela!

NEREA:
Horrexegatik! – umorearekin.

ANDER:
Xomorroa... Zure barneko deabru txikia atera duzu! Deskontrola abestian bezala.

NEREA:
Deabru, deabru... Nire barneko deabrua ez da sekula ateratzen!

ANDER:
Ez, zera!

NEREA:
Nereak oraintxe beste adiera bat eman dio zera hitzari.

NEREA:
Izan ere, hainbat esamoldetan ere erabil dezakegu: Baita zera ere! Bai, zera! Edo, ez, zera!

ANDER:
Kasu horretan, harridura edo ukatzea egin nahi dugu.

NEREA:
Norbaitek zerbait jakitea zaila dela uste dugunean zera jakingo du horrek esaldia erabiltzen dugu.